martes, 5 de diciembre de 2006

¿Qué es el hipertexto?

Algunas definiciones de partida...

"Conjunto de 'documentos' no jerarquizados conectados entre ellos por 'enlaces' ('liens') que el lector puede activar y que permiten un acceso rápido a cada uno de los elementos del conjunto [...] se trata de poner en funcionamiento intinerarios posibles y de imaginar una red compleja de enlaces que los organizan y que están destinados a ser leídos".

Jean Clément, El hipertexto de ficción: ¿nacimiento de un nuevo género en M. T. VILARIÑO PICOS y A. ABUÍN GONZÁLEZ (comps.), Madrid, Arco Libros. 2006, pp. 77-119.

"[...] es la escritura (la producción textual en varios medios) que depende de un mecanismo de retroalimentación manejado y parcialmente controlado por el receptor para producir una determinada versión de un texto variable o combianatorio".

Stuart Moulthrop, Retroceder: la vida y la escritura en el espacio roto en M. T. VILARIÑO PICOS y A. ABUÍN GONZÁLEZ (comps.), Madrid, Arco Libros. 2006, pp. 153-181.

"[...] la confirmación de la cinética visual de la relectura [...] una representación de aquel texto que nos rehúye y nos sorprende alternativamente [...] una lectura y una escritura en un orden que se escoge, en el que esas elecciones modifican la naturaleza de lo que se lee".

Michael Joyce, Érase una vez en varias veces: releectura de la ficción hipertextual en M. T. VILARIÑO PICOS y A. ABUÍN GONZÁLEZ (comps.), Madrid, Arco Libros. 2006, pp. 183-208.

1 comentario:

Anónimo dijo...

Autores como Roland Barthes, Gilles Deleuze e Felix Guatari (rizoma), Foucault e Jacques Derrida (estructuralistas, postestructuralistas y deconstructivistas) teorizaron desde perspectivas diferentes sobre la necesidad de contar cun novo tipo de texto: aberto, multilineal, sen centro.
Barthes (S/Z, Siglo XXI, Madrid, 1980). Principios dos setenta. Propón un texto de redes
Múltiples que interactúan, constituíndo galaxias de significantes e non só de significados:
“penso nun texto formado por bloques de palabras ou imaxes, unidos electrónicamente por
múltiples traxectos, cadeas ou percorridos dentro dunha textualidade aberta, eternamente
inacabada e descrita mediante conceptos como nexo, nodo, rede, trama e traxecto”. (S/Z. Siglo XXI, Madrid, 1980)
Michel Foucault, tamén falaba dun libro como un nodo dentro dunha rede de referencias
bibliográficas. Concibe un texto en forma de redes e nexos, “un libro é un nodo dentro dunha
rede de referencias a outros libros”.
Derrida, usa termos como nexo (liaison), trama (toile), rede (réseau) e entretejer
(s’y tissent)

Unha especie de texto ideal, sen principio e con diversas vías de acceso. Un texto flexible,
Feito a medida, aberto ás demandas do lector e vulnerable ós lectores/usuarios.
mar.